Shiva Mahimna Stotram is a powerful hymn describing the greatness of Lord Shiva, who is the destroyer of the Worlds. This Stotram was composed by a Gandharva named Pushpadanta. When Puspadanta unknowingly steps on bilva leaves (considered as sacred offerings to Lord Shiva) in the garden of King Chitraratha, an infuriated Lord Shiva punishes Pushapadanta by taking off his divine powers. Seeking forgiveness, Pushpadanta composed the Shiva Mahimna stotram in which he elaborates on Lord Shiva’s greatness. Consequently, a pleased Lord Shiva returns his divine powers. It is said that whosoever recites Shiva Mahimna Stotram with devotion will be blessed with fame, wealth, long life, and good children in this life, and will attain Kailas after death. Get Shiva Mahimna Stotram in Malayalam Pdf Lyrics here and chant it with devotion for the grace of Lord Shiva.
Shiva Mahimna Stotram in Malayalam – ശിവ മഹിമ്നാ സ്തോത്രമ്
മഹിമ്നഃ പാരം തേ പരമവിദുഷോ യദ്യസദൃശീ
സ്തുതിര്ബ്രഹ്മാദീനാമപി തദവസന്നാസ്ത്വയി ഗിരഃ ।
അഥാഽവാച്യഃ സർവഃ സ്വമതിപരിണാമാവധി ഗൃണന്
മമാപ്യേഷ സ്തോത്രേ ഹര നിരപവാദഃ പരികരഃ ॥ 1 ॥
അതീതഃ പംഥാനം തവ ച മഹിമാ വാങ്മനസയോഃ
അതദ്വ്യാവൃത്ത്യാ യം ചകിതമഭിധത്തേ ശ്രുതിരപി ।
സ കസ്യ സ്തോതവ്യഃ കതിവിധഗുണഃ കസ്യ വിഷയഃ
പദേ ത്വർവാചീനേ പതതി ന മനഃ കസ്യ ന വചഃ ॥ 2 ॥
മധുസ്ഫീതാ വാചഃ പരമമമൃതം നിര്മിതവതഃ
തവ ബ്രഹ്മന് കിം വാഗപി സുരഗുരോർവിസ്മയപദമ് ।
മമ ത്വേതാം വാണീം ഗുണകഥനപുണ്യേന ഭവതഃ
പുനാമീത്യര്ഥേഽസ്മിന് പുരമഥന ബുദ്ധിർവ്യവസിതാ ॥ 3 ॥
തവൈശ്വര്യം യത്തജ്ജഗദുദയരക്ഷാപ്രലയകൃത്
ത്രയീവസ്തു വ്യസ്തം തിസ്രുഷു ഗുണഭിന്നാസു തനുഷു ।
അഭവ്യാനാമസ്മിന് വരദ രമണീയാമരമണീം
വിഹംതും വ്യാക്രോശീം വിദധത ഇഹൈകേ ജഡധിയഃ ॥ 4 ॥
കിമീഹഃ കിംകായഃ സ ഖലു കിമുപായസ്ത്രിഭുവനം
കിമാധാരോ ധാതാ സൃജതി കിമുപാദാന ഇതി ച ।
അതര്ക്യൈശ്വര്യേ ത്വയ്യനവസര ദുഃസ്ഥോ ഹതധിയഃ
കുതര്കോഽയം കാംശ്ചിത് മുഖരയതി മോഹായ ജഗതഃ ॥ 5 ॥
അജന്മാനോ ലോകാഃ കിമവയവവംതോഽപി ജഗതാം
അധിഷ്ഠാതാരം കിം ഭവവിധിരനാദൃത്യ ഭവതി ।
അനീശോ വാ കുര്യാദ് ഭുവനജനനേ കഃ പരികരോ
യതോ മംദാസ്ത്വാം പ്രത്യമരവര സംശേരത ഇമേ ॥ 6 ॥
ത്രയീ സാംഖ്യം യോഗഃ പശുപതിമതം വൈഷ്ണവമിതി
പ്രഭിന്നേ പ്രസ്ഥാനേ പരമിദമദഃ പഥ്യമിതി ച ।
രുചീനാം വൈചിത്ര്യാദൃജുകുടില നാനാപഥജുഷാം
നൃണാമേകോ ഗമ്യസ്ത്വമസി പയസാമര്ണവ ഇവ ॥ 7 ॥
മഹോക്ഷഃ ഖട്വാംഗം പരശുരജിനം ഭസ്മ ഫണിനഃ
കപാലം ചേതീയത്തവ വരദ തംത്രോപകരണമ് ।
സുരാസ്താം താമൃദ്ധിം ദധതി തു ഭവദ്ഭൂപ്രണിഹിതാം
ന ഹി സ്വാത്മാരാമം വിഷയമൃഗതൃഷ്ണാ ഭ്രമയതി ॥ 8 ॥
ധ്രുവം കശ്ചിത് സർവം സകലമപരസ്ത്വധ്രുവമിദം
പരോ ധ്രൌവ്യാഽധ്രൌവ്യേ ജഗതി ഗദതി വ്യസ്തവിഷയേ ।
സമസ്തേഽപ്യേതസ്മിന് പുരമഥന തൈർവിസ്മിത ഇവ
സ്തുവന് ജിഹ്രേമി ത്വാം ന ഖലു നനു ധൃഷ്ടാ മുഖരതാ ॥ 9 ॥
തവൈശ്വര്യം യത്നാദ് യദുപരി വിരിംചിര്ഹരിരധഃ
പരിച്ഛേതും യാതാവനലമനലസ്കംധവപുഷഃ ।
തതോ ഭക്തിശ്രദ്ധാ-ഭരഗുരു-ഗൃണദ്ഭ്യാം ഗിരിശ യത്
സ്വയം തസ്ഥേ താഭ്യാം തവ കിമനുവൃത്തിര്ന ഫലതി ॥ 10 ॥
അയത്നാദാസാദ്യ ത്രിഭുവനമവൈരവ്യതികരം
ദശാസ്യോ യദ്ബാഹൂനഭൃത രണകംഡൂ-പരവശാന് ।
ശിരഃപദ്മശ്രേണീ-രചിതചരണാംഭോരുഹ-ബലേഃ
സ്ഥിരായാസ്ത്വദ്ഭക്തേസ്ത്രിപുരഹര വിസ്ഫൂര്ജിതമിദമ് ॥ 11 ॥
അമുഷ്യ ത്വത്സേവാ-സമധിഗതസാരം ഭുജവനം
ബലാത് കൈലാസേഽപി ത്വദധിവസതൌ വിക്രമയതഃ ।
അലഭ്യാ പാതാലേഽപ്യലസചലിതാംഗുഷ്ഠശിരസി
പ്രതിഷ്ഠാ ത്വയ്യാസീദ് ധ്രുവമുപചിതോ മുഹ്യതി ഖലഃ ॥ 12 ॥
യദൃദ്ധിം സുത്രാമ്ണോ വരദ പരമോച്ചൈരപി സതീം
അധശ്ചക്രേ ബാണഃ പരിജനവിധേയത്രിഭുവനഃ ।
ന തച്ചിത്രം തസ്മിന് വരിവസിതരി ത്വച്ചരണയോഃ
ന കസ്യാപ്യുന്നത്യൈ ഭവതി ശിരസസ്ത്വയ്യവനതിഃ ॥ 13 ॥
അകാംഡ-ബ്രഹ്മാംഡ-ക്ഷയചകിത-ദേവാസുരകൃപാ
വിധേയസ്യാഽഽസീദ് യസ്ത്രിനയന വിഷം സംഹൃതവതഃ ।
സ കല്മാഷഃ കംഠേ തവ ന കുരുതേ ന ശ്രിയമഹോ
വികാരോഽപി ശ്ലാഘ്യോ ഭുവന-ഭയ- ഭംഗ- വ്യസനിനഃ ॥ 14 ॥
അസിദ്ധാര്ഥാ നൈവ ക്വചിദപി സദേവാസുരനരേ
നിവര്തംതേ നിത്യം ജഗതി ജയിനോ യസ്യ വിശിഖാഃ ।
സ പശ്യന്നീശ ത്വാമിതരസുരസാധാരണമഭൂത്
സ്മരഃ സ്മര്തവ്യാത്മാ ന ഹി വശിഷു പഥ്യഃ പരിഭവഃ ॥ 15 ॥
മഹീ പാദാഘാതാദ് വ്രജതി സഹസാ സംശയപദം
പദം വിഷ്ണോര്ഭ്രാമ്യദ് ഭുജ-പരിഘ-രുഗ്ണ-ഗ്രഹ- ഗണമ് ।
മുഹുര്ദ്യൌര്ദൌസ്ഥ്യം യാത്യനിഭൃത-ജടാ-താഡിത-തടാ
ജഗദ്രക്ഷായൈ ത്വം നടസി നനു വാമൈവ വിഭുതാ ॥ 16 ॥
വിയദ്വ്യാപീ താരാ-ഗണ-ഗുണിത-ഫേനോദ്ഗമ-രുചിഃ
പ്രവാഹോ വാരാം യഃ പൃഷതലഘുദൃഷ്ടഃ ശിരസി തേ ।
ജഗദ്ദ്വീപാകാരം ജലധിവലയം തേന കൃതമിതി
അനേനൈവോന്നേയം ധൃതമഹിമ ദിവ്യം തവ വപുഃ ॥ 17 ॥
രഥഃ ക്ഷോണീ യംതാ ശതധൃതിരഗേംദ്രോ ധനുരഥോ
രഥാംഗേ ചംദ്രാര്കൌ രഥ-ചരണ-പാണിഃ ശര ഇതി ।
ദിധക്ഷോസ്തേ കോഽയം ത്രിപുരതൃണമാഡംബര-വിധിഃ
വിധേയൈഃ ക്രീഡംത്യോ ന ഖലു പരതംത്രാഃ പ്രഭുധിയഃ ॥ 18 ॥
ഹരിസ്തേ സാഹസ്രം കമല ബലിമാധായ പദയോഃ
യദേകോനേ തസ്മിന് നിജമുദഹരന്നേത്രകമലമ് ।
ഗതോ ഭക്ത്യുദ്രേകഃ പരിണതിമസൌ ചക്രവപുഷഃ
ത്രയാണാം രക്ഷായൈ ത്രിപുരഹര ജാഗര്തി ജഗതാമ് ॥ 19 ॥
ക്രതൌ സുപ്തേ ജാഗ്രത് ത്വമസി ഫലയോഗേ ക്രതുമതാം
ക്വ കര്മ പ്രധ്വസ്തം ഫലതി പുരുഷാരാധനമൃതേ ।
അതസ്ത്വാം സംപ്രേക്ഷ്യ ക്രതുഷു ഫലദാന-പ്രതിഭുവം
ശ്രുതൌ ശ്രദ്ധാം ബധ്വാ ദൃഢപരികരഃ കര്മസു ജനഃ ॥ 20 ॥
ക്രിയാദക്ഷോ ദക്ഷഃ ക്രതുപതിരധീശസ്തനുഭൃതാം
ഋഷീണാമാര്ത്വിജ്യം ശരണദ സദസ്യാഃ സുര-ഗണാഃ ।
ക്രതുഭ്രംശസ്ത്വത്തഃ ക്രതുഫല-വിധാന-വ്യസനിനഃ
ധ്രുവം കര്തുഃ ശ്രദ്ധാ-വിധുരമഭിചാരായ ഹി മഖാഃ ॥ 21 ॥
പ്രജാനാഥം നാഥ പ്രസഭമഭികം സ്വാം ദുഹിതരം
ഗതം രോഹിദ് ഭൂതാം രിരമയിഷുമൃഷ്യസ്യ വപുഷാ ।
ധനുഷ്പാണേര്യാതം ദിവമപി സപത്രാകൃതമമും
ത്രസംതം തേഽദ്യാപി ത്യജതി ന മൃഗവ്യാധരഭസഃ ॥ 22 ॥
സ്വലാവണ്യാശംസാ ധൃതധനുഷമഹ്നായ തൃണവത്
പുരഃ പ്ലുഷ്ടം ദൃഷ്ട്വാ പുരമഥന പുഷ്പായുധമപി ।
യദി സ്ത്രൈണം ദേവീ യമനിരത-ദേഹാര്ധ-ഘടനാത്
അവൈതി ത്വാമദ്ധാ ബത വരദ മുഗ്ധാ യുവതയഃ ॥ 23 ॥
ശ്മശാനേഷ്വാക്രീഡാ സ്മരഹര പിശാചാഃ സഹചരാഃ
ചിതാ-ഭസ്മാലേപഃ സ്രഗപി നൃകരോടീ-പരികരഃ ।
അമംഗല്യം ശീലം തവ ഭവതു നാമൈവമഖിലം
തഥാപി സ്മര്തൄണാം വരദ പരമം മംഗലമസി ॥ 24 ॥
മനഃ പ്രത്യക്ചിത്തേ സവിധമവിധായാത്ത-മരുതഃ
പ്രഹൃഷ്യദ്രോമാണഃ പ്രമദ-സലിലോത്സംഗതി-ദൃശഃ ।
യദാലോക്യാഹ്ലാദം ഹ്രദ ഇവ നിമജ്യാമൃതമയേ
ദധത്യംതസ്തത്ത്വം കിമപി യമിനസ്തത് കില ഭവാന് ॥ 25 ॥
ത്വമര്കസ്ത്വം സോമസ്ത്വമസി പവനസ്ത്വം ഹുതവഹഃ
ത്വമാപസ്ത്വം വ്യോമ ത്വമു ധരണിരാത്മാ ത്വമിതി ച ।
പരിച്ഛിന്നാമേവം ത്വയി പരിണതാ ബിഭ്രതി ഗിരം
ന വിദ്മസ്തത്തത്ത്വം വയമിഹ തു യത് ത്വം ന ഭവസി ॥ 26 ॥
ത്രയീം തിസ്രോ വൃത്തീസ്ത്രിഭുവനമഥോ ത്രീനപി സുരാന്
അകാരാദ്യൈർവര്ണൈസ്ത്രിഭിരഭിദധത് തീര്ണവികൃതി ।
തുരീയം തേ ധാമ ധ്വനിഭിരവരുംധാനമണുഭിഃ
സമസ്തം വ്യസ്തം ത്വാം ശരണദ ഗൃണാത്യോമിതി പദമ് ॥ 27 ॥
ഭവഃ ശർവോ രുദ്രഃ പശുപതിരഥോഗ്രഃ സഹമഹാന്
തഥാ ഭീമേശാനാവിതി യദഭിധാനാഷ്ടകമിദമ് ।
അമുഷ്മിന് പ്രത്യേകം പ്രവിചരതി ദേവ ശ്രുതിരപി
പ്രിയായാസ്മൈധാമ്നേ പ്രണിഹിത-നമസ്യോഽസ്മി ഭവതേ ॥ 28 ॥
നമോ നേദിഷ്ഠായ പ്രിയദവ ദവിഷ്ഠായ ച നമഃ
നമഃ ക്ഷോദിഷ്ഠായ സ്മരഹര മഹിഷ്ഠായ ച നമഃ ।
നമോ വര്ഷിഷ്ഠായ ത്രിനയന യവിഷ്ഠായ ച നമഃ
നമഃ സർവസ്മൈ തേ തദിദമതിസർവായ ച നമഃ ॥ 29 ॥
ബഹുല-രജസേ വിശ്വോത്പത്തൌ ഭവായ നമോ നമഃ
പ്രബല-തമസേ തത് സംഹാരേ ഹരായ നമോ നമഃ ।
ജന-സുഖകൃതേ സത്ത്വോദ്രിക്തൌ മൃഡായ നമോ നമഃ
പ്രമഹസി പദേ നിസ്ത്രൈഗുണ്യേ ശിവായ നമോ നമഃ ॥ 30 ॥
കൃശ-പരിണതി-ചേതഃ ക്ലേശവശ്യം ക്വ ചേദം ക്വ ച തവ ഗുണ-സീമോല്ലംഘിനീ ശശ്വദൃദ്ധിഃ ।
ഇതി ചകിതമമംദീകൃത്യ മാം ഭക്തിരാധാദ് വരദ ചരണയോസ്തേ വാക്യ-പുഷ്പോപഹാരമ് ॥ 31 ॥
അസിത-ഗിരി-സമം സ്യാത് കജ്ജലം സിംധു-പാത്രേ സുര-തരുവര-ശാഖാ ലേഖനീ പത്രമുർവീ ।
ലിഖതി യദി ഗൃഹീത്വാ ശാരദാ സർവകാലം തദപി തവ ഗുണാനാമീശ പാരം ന യാതി ॥ 32 ॥
അസുര-സുര-മുനീംദ്രൈരര്ചിതസ്യേംദു-മൌലേഃ ഗ്രഥിത-ഗുണമഹിമ്നോ നിര്ഗുണസ്യേശ്വരസ്യ ।
സകല-ഗണ-വരിഷ്ഠഃ പുഷ്പദംതാഭിധാനഃ രുചിരമലഘുവൃത്തൈഃ സ്തോത്രമേതച്ചകാര ॥ 33 ॥
അഹരഹരനവദ്യം ധൂര്ജടേഃ സ്തോത്രമേതത് പഠതി പരമഭക്ത്യാ ശുദ്ധ-ചിത്തഃ പുമാന് യഃ ।
സ ഭവതി ശിവലോകേ രുദ്രതുല്യസ്തഥാഽത്ര പ്രചുരതര-ധനായുഃ പുത്രവാന് കീര്തിമാംശ്ച ॥ 34 ॥
മഹേശാന്നാപരോ ദേവോ മഹിമ്നോ നാപരാ സ്തുതിഃ ।
അഘോരാന്നാപരോ മംത്രോ നാസ്തി തത്ത്വം ഗുരോഃ പരമ് ॥ 35 ॥
ദീക്ഷാ ദാനം തപസ്തീര്ഥം ജ്ഞാനം യാഗാദികാഃ ക്രിയാഃ ।
മഹിമ്നസ്തവ പാഠസ്യ കലാം നാര്ഹംതി ഷോഡശീമ് ॥ 36 ॥
കുസുമദശന-നാമാ സർവ-ഗംധർവ-രാജഃ
ശശിധരവര-മൌലേര്ദേവദേവസ്യ ദാസഃ ।
സ ഖലു നിജ-മഹിമ്നോ ഭ്രഷ്ട ഏവാസ്യ രോഷാത്
സ്തവനമിദമകാര്ഷീദ് ദിവ്യ-ദിവ്യം മഹിമ്നഃ ॥ 37 ॥
സുരഗുരുമഭിപൂജ്യ സ്വര്ഗ-മോക്ഷൈക-ഹേതും
പഠതി യദി മനുഷ്യഃ പ്രാംജലിര്നാന്യ-ചേതാഃ ।
വ്രജതി ശിവ-സമീപം കിന്നരൈഃ സ്തൂയമാനഃ
സ്തവനമിദമമോഘം പുഷ്പദംതപ്രണീതമ് ॥ 38 ॥
ആസമാപ്തമിദം സ്തോത്രം പുണ്യം ഗംധർവ-ഭാഷിതമ് ।
അനൌപമ്യം മനോഹാരി സർവമീശ്വരവര്ണനമ് ॥ 39 ॥
ഇത്യേഷാ വാങ്മയീ പൂജാ ശ്രീമച്ഛംകര-പാദയോഃ ।
അര്പിതാ തേന ദേവേശഃ പ്രീയതാം മേ സദാശിവഃ ॥ 40 ॥
തവ തത്ത്വം ന ജാനാമി കീദൃശോഽസി മഹേശ്വര ।
യാദൃശോഽസി മഹാദേവ താദൃശായ നമോ നമഃ ॥ 41 ॥
ഏകകാലം ദ്വികാലം വാ ത്രികാലം യഃ പഠേന്നരഃ ।
സർവപാപ-വിനിര്മുക്തഃ ശിവ ലോകേ മഹീയതേ ॥ 42 ॥
ശ്രീ പുഷ്പദംത-മുഖ-പംകജ-നിര്ഗതേന
സ്തോത്രേണ കില്ബിഷ-ഹരേണ ഹര-പ്രിയേണ ।
കംഠസ്ഥിതേന പഠിതേന സമാഹിതേന
സുപ്രീണിതോ ഭവതി ഭൂതപതിര്മഹേശഃ ॥ 43 ॥
॥ ഇതി ശ്രീ പുഷ്പദംത വിരചിതം ശിവമഹിമ്നഃ സ്തോത്രം സമാപ്തമ് ॥
Click to join Bhaktinidhi on Whatsapp 
