Mukunda Mala Stotram is devotional hymn in praise of Mukunda (Lord Vishnu in his Sri Krishna avatara). It was composed by King Kusalsekhara, who was devotee-king from the Chera dynasty, and later became one of the 12 Alvars, the poet-saints who were ardent devotees of Lord Vishnu.
“Mukunda” means “the giver of liberation (moksha), and “Mala” means “garland”. So, Mukunda Mala Stotram literally means “A Garland of hymns to Mukunda (Vishnu/Sri Krishna)”. Get Sri Mukunda Mala Stotram in Malayalam Lyrics Pdf here and chant it for the grace of Lord Krishna.
Mukunda Mala Stotram in Malayalam – മുകുന്ദ മാല സ്തോത്രം
ഘുഷ്യതേ യസ്യ നഗരേ രംഗയാത്രാ ദിനേ ദിനേ ।
തമഹം ശിരസാ വംദേ രാജാനം കുലശേഖരമ് ॥
ശ്രീവല്ലഭേതി വരദേതി ദയാപരേതി
ഭക്തപ്രിയേതി ഭവലുംഠനകോവിദേതി ।
നാഥേതി നാഗശയനേതി ജഗന്നിവാസേ-
-ത്യാലാപനം പ്രതിപദം കുരു മേ മുകുംദ ॥ 1 ॥
ജയതു ജയതു ദേവോ ദേവകീനംദനോഽയം
ജയതു ജയതു കൃഷ്ണോ വൃഷ്ണിവംശപ്രദീപഃ ।
ജയതു ജയതു മേഘശ്യാമലഃ കോമലാംഗോ
ജയതു ജയതു പൃഥ്വീഭാരനാശോ മുകുംദഃ ॥ 2 ॥
മുകുംദ മൂര്ധ്നാ പ്രണിപത്യ യാചേ
ഭവംതമേകാംതമിയംതമര്ഥമ് ।
അവിസ്മൃതിസ്ത്വച്ചരണാരവിംദേ
ഭവേ ഭവേ മേഽസ്തു ഭവത്പ്രസാദാത് ॥ 3 ॥
നാഹം വംദേ തവ ചരണയോര്ദ്വംദ്വമദ്വംദ്വഹേതോഃ
കുംഭീപാകം ഗുരുമപി ഹരേ നാരകം നാപനേതുമ് ।
രമ്യാരാമാമൃദുതനുലതാ നംദനേ നാപി രംതും
ഭാവേ ഭാവേ ഹൃദയഭവനേ ഭാവയേയം ഭവംതമ് ॥ 4 ॥
നാസ്ഥാ ധര്മേ ന വസുനിചയേ നൈവ കാമോപഭോഗേ
യദ്യദ്ഭവ്യം ഭവതു ഭഗവന് പൂർവകര്മാനുരൂപമ് ।
ഏതത്പ്രാര്ഥ്യം മമ ബഹുമതം ജന്മജന്മാംതരേഽപി
ത്വത്പാദാംഭോരുഹയുഗഗതാ നിശ്ചലാ ഭക്തിരസ്തു ॥ 5 ॥
ദിവി വാ ഭുവി വാ മമാസ്തു വാസോ
നരകേ വാ നരകാംതക പ്രകാമമ് ।
അവധീരിത ശാരദാരവിംദൌ
ചരണൌ തേ മരണേഽപി ചിംതയാമി ॥ 6 ॥
കൃഷ്ണ ത്വദീയ പദപംകജപംജരാംത-
-മദ്യൈവ മേ വിശതു മാനസരാജഹംസഃ ।
പ്രാണപ്രയാണസമയേ കഫവാതപിത്തൈഃ
കംഠാവരോധനവിധൌ സ്മരണം കുതസ്തേ ॥ 7 ॥
ചിംതയാമി ഹരിമേവ സംതതം
മംദമംദ ഹസിതാനനാംബുജം
നംദഗോപതനയം പരാത്പരം
നാരദാദിമുനിബൃംദവംദിതമ് ॥ 8 ॥
കരചരണസരോജേ കാംതിമന്നേത്രമീനേ
ശ്രമമുഷി ഭുജവീചിവ്യാകുലേഽഗാധമാര്ഗേ ।
ഹരിസരസി വിഗാഹ്യാപീയ തേജോജലൌഘം
ഭവമരുപരിഖിന്നഃ ഖേദമദ്യ ത്യജാമി ॥ 9 ॥
സരസിജനയനേ സശംഖചക്രേ
മുരഭിദി മാ വിരമ സ്വചിത്ത രംതുമ് ।
സുഖതരമപരം ന ജാതു ജാനേ
ഹരിചരണസ്മരണാമൃതേന തുല്യമ് ॥ 10 ॥
മാ ഭീര്മംദമനോ വിചിംത്യ ബഹുധാ യാമീശ്ചിരം യാതനാഃ
നാമീ നഃ പ്രഭവംതി പാപരിപവഃ സ്വാമീ നനു ശ്രീധരഃ ।
ആലസ്യം വ്യപനീയ ഭക്തിസുലഭം ധ്യായസ്വ നാരായണം
ലോകസ്യ വ്യസനാപനോദനകരോ ദാസസ്യ കിം ന ക്ഷമഃ ॥ 11 ॥
ഭവജലധിഗതാനാം ദ്വംദ്വവാതാഹതാനാം
സുതദുഹിതൃകളത്രത്രാണഭാരാര്ദിതാനാമ് ।
വിഷമവിഷയതോയേ മജ്ജതാമപ്ലവാനാം
ഭവതു ശരണമേകോ വിഷ്ണുപോതോ നരാണാമ് ॥ 12 ॥
ഭവജലധിമഗാധം ദുസ്തരം നിസ്തരേയം
കഥമഹമിതി ചേതോ മാ സ്മ ഗാഃ കാതരത്വമ് ।
സരസിജദൃശി ദേവേ താവകീ ഭക്തിരേകാ
നരകഭിദി നിഷണ്ണാ താരയിഷ്യത്യവശ്യമ് ॥ 13 ॥
തൃഷ്ണാതോയേ മദനപവനോദ്ധൂത മോഹോര്മിമാലേ
ദാരാവര്തേ തനയസഹജഗ്രാഹസംഘാകുലേ ച ।
സംസാരാഖ്യേ മഹതി ജലധൌ മജ്ജതാം നസ്ത്രിധാമന്
പാദാംഭോജേ വരദ ഭവതോ ഭക്തിനാവം പ്രയച്ഛ ॥ 14 ॥
മാദ്രാക്ഷം ക്ഷീണപുണ്യാന് ക്ഷണമപി ഭവതോ ഭക്തിഹീനാന്പദാബ്ജേ
മാശ്രൌഷം ശ്രാവ്യബംധം തവ ചരിതമപാസ്യാന്യദാഖ്യാനജാതമ് ।
മാസ്മാര്ഷം മാധവ ത്വാമപി ഭുവനപതേ ചേതസാപഹ്നുവാനാ-
-ന്മാഭൂവം ത്വത്സപര്യാവ്യതികരരഹിതോ ജന്മജന്മാംതരേഽപി ॥ 15 ॥
ജിഹ്വേ കീര്തയ കേശവം മുരരിപും ചേതോ ഭജ ശ്രീധരം
പാണിദ്വംദ്വ സമര്ചയാച്യുതകഥാഃ ശ്രോത്രദ്വയ ത്വം ശൃണു ।
കൃഷ്ണം ലോകയ ലോചനദ്വയ ഹരേര്ഗച്ഛാംഘ്രിയുഗ്മാലയം
ജിഘ്ര ഘ്രാണ മുകുംദപാദതുലസീം മൂര്ധന്നമാധോക്ഷജമ് ॥ 16 ॥
ഹേ ലോകാഃ ശൃണുത പ്രസൂതിമരണവ്യാധേശ്ചികിത്സാമിമാം
യോഗജ്ഞാഃ സമുദാഹരംതി മുനയോ യാം യാജ്ഞവല്ക്യാദയഃ ।
അംതര്ജ്യോതിരമേയമേകമമൃതം കൃഷ്ണാഖ്യമാപീയതാം
തത്പീതം പരമൌഷധം വിതനുതേ നിർവാണമാത്യംതികമ് ॥ 17 ।
ഹേ മര്ത്യാഃ പരമം ഹിതം ശൃണുത വോ വക്ഷ്യാമി സംക്ഷേപതഃ
സംസാരാര്ണവമാപദൂര്മിബഹുളം സമ്യക്പ്രവിശ്യ സ്ഥിതാഃ ।
നാനാജ്ഞാനമപാസ്യ ചേതസി നമോ നാരായണായേത്യമും
മംത്രം സപ്രണവം പ്രണാമസഹിതം പ്രാവര്തയധ്വം മുഹുഃ ॥ 18 ॥
പൃഥ്വീരേണുരണുഃ പയാംസി കണികാഃ ഫല്ഗുഃ സ്ഫുലിംഗോഽലഘു-
-സ്തേജോ നിഃശ്വസനം മരുത്തനുതരം രംധ്രം സുസൂക്ഷ്മം നഭഃ ।
ക്ഷുദ്രാ രുദ്രപിതാമഹപ്രഭൃതയഃ കീടാഃ സമസ്താഃ സുരാഃ
ദൃഷ്ടേ യത്ര സ താവകോ വിജയതേ ഭൂമാവധൂതാവധിഃ ॥ 19 ॥
ബദ്ധേനാംജലിനാ നതേന ശിരസാ ഗാത്രൈഃ സരോമോദ്ഗമൈഃ
കംഠേന സ്വരഗദ്ഗദേന നയനേനോദ്ഗീര്ണബാഷ്പാംബുനാ ।
നിത്യം ത്വച്ചരണാരവിംദയുഗള ധ്യാനാമൃതാസ്വാദിനാ-
-മസ്മാകം സരസീരുഹാക്ഷ സതതം സംപദ്യതാം ജീവിതമ് ॥ 20 ॥
ഹേ ഗോപാലക ഹേ കൃപാജലനിധേ ഹേ സിംധുകന്യാപതേ
ഹേ കംസാംതക ഹേ ഗജേംദ്രകരുണാപാരീണ ഹേ മാധവ ।
ഹേ രാമാനുജ ഹേ ജഗത്ത്രയഗുരോ ഹേ പുംഡരീകാക്ഷ മാം
ഹേ ഗോപീജനനാഥ പാലയ പരം ജാനാമി ന ത്വാം വിനാ ॥ 21 ॥
ഭക്താപായഭുജംഗഗാരുഡമണിസ്ത്രൈലോക്യരക്ഷാമണിഃ
ഗോപീലോചനചാതകാംബുദമണിഃ സൌംദര്യമുദ്രാമണിഃ ।
യഃ കാംതാമണി രുക്മിണീ ഘനകുചദ്വംദ്വൈകഭൂഷാമണിഃ
ശ്രേയോ ദേവശിഖാമണിര്ദിശതു നോ ഗോപാലചൂഡാമണിഃ ॥ 22 ॥
ശത്രുച്ഛേദൈകമംത്രം സകലമുപനിഷദ്വാക്യസംപൂജ്യമംത്രം
സംസാരോത്താരമംത്രം സമുപചിതതമഃ സംഘനിര്യാണമംത്രമ് ।
സർവൈശ്വര്യൈകമംത്രം വ്യസനഭുജഗസംദഷ്ടസംത്രാണമംത്രം
ജിഹ്വേ ശ്രീകൃഷ്ണമംത്രം ജപ ജപ സതതം ജന്മസാഫല്യമംത്രമ് ॥ 23 ॥
വ്യാമോഹ പ്രശമൌഷധം മുനിമനോവൃത്തി പ്രവൃത്ത്യൌഷധം
ദൈത്യേംദ്രാര്തികരൌഷധം ത്രിഭുവനീ സംജീവനൈകൌഷധമ് ।
ഭക്താത്യംതഹിതൌഷധം ഭവഭയപ്രധ്വംസനൈകൌഷധം
ശ്രേയഃപ്രാപ്തികരൌഷധം പിബ മനഃ ശ്രീകൃഷ്ണദിവ്യൌഷധമ് ॥ 24 ॥
ആമ്നായാഭ്യസനാന്യരണ്യരുദിതം വേദവ്രതാന്യന്വഹം
മേദശ്ഛേദഫലാനി പൂര്തവിധയഃ സർവേ ഹുതം ഭസ്മനി ।
തീര്ഥാനാമവഗാഹനാനി ച ഗജസ്നാനം വിനാ യത്പദ-
-ദ്വംദ്വാംഭോരുഹസംസ്മൃതിർവിജയതേ ദേവഃ സ നാരായണഃ ॥ 25 ॥
ശ്രീമന്നാമ പ്രോച്യ നാരായണാഖ്യം
കേ ന പ്രാപുർവാംഛിതം പാപിനോഽപി ।
ഹാ നഃ പൂർവം വാക്പ്രവൃത്താ ന തസ്മിന്
തേന പ്രാപ്തം ഗര്ഭവാസാദിദുഃഖമ് ॥ 26 ॥
മജ്ജന്മനഃ ഫലമിദം മധുകൈടഭാരേ
മത്പ്രാര്ഥനീയ മദനുഗ്രഹ ഏഷ ഏവ ।
ത്വദ്ഭൃത്യഭൃത്യ പരിചാരക ഭൃത്യഭൃത്യ
ഭൃത്യസ്യ ഭൃത്യ ഇതി മാം സ്മര ലോകനാഥ ॥ 27 ॥
നാഥേ നഃ പുരുഷോത്തമേ ത്രിജഗതാമേകാധിപേ ചേതസാ
സേവ്യേ സ്വസ്യ പദസ്യ ദാതരി സുരേ നാരായണേ തിഷ്ഠതി ।
യം കംചിത്പുരുഷാധമം കതിപയഗ്രാമേശമല്പാര്ഥദം
സേവായൈ മൃഗയാമഹേ നരമഹോ മൂകാ വരാകാ വയമ് ॥ 28 ॥
മദന പരിഹര സ്ഥിതിം മദീയേ
മനസി മുകുംദപദാരവിംദധാമ്നി ।
ഹരനയനകൃശാനുനാ കൃശോഽസി
സ്മരസി ന ചക്രപരാക്രമം മുരാരേഃ ॥ 29 ॥
തത്ത്വം ബ്രുവാണാനി പരം പരസ്മാ-
-ന്മധു ക്ഷരംതീവ സതാം ഫലാനി ।
പ്രാവര്തയ പ്രാംജലിരസ്മി ജിഹ്വേ
നാമാനി നാരായണ ഗോചരാണി ॥ 30 ॥
ഇദം ശരീരം പരിണാമപേശലം
പതത്യവശ്യം ശ്ലഥസംധിജര്ജരമ് ।
കിമൌഷധൈഃ ക്ലിശ്യസി മൂഢ ദുര്മതേ
നിരാമയം കൃഷ്ണരസായനം പിബ ॥ 31 ॥
ദാരാ വാരാകരവരസുതാ തേ തനൂജോ വിരിംചിഃ
സ്തോതാ വേദസ്തവ സുരഗണോ ഭൃത്യവര്ഗഃ പ്രസാദഃ ।
മുക്തിര്മായാ ജഗദവികലം താവകീ ദേവകീ തേ
മാതാ മിത്രം ബലരിപുസുതസ്ത്വയ്യതോഽന്യന്ന ജാനേ ॥ 32 ॥
കൃഷ്ണോ രക്ഷതു നോ ജഗത്ത്രയഗുരുഃ കൃഷ്ണം നമസ്യാമ്യഹം
കൃഷ്ണേനാമരശത്രവോ വിനിഹതാഃ കൃഷ്ണായ തസ്മൈ നമഃ ।
കൃഷ്ണാദേവ സമുത്ഥിതം ജഗദിദം കൃഷ്ണസ്യ ദാസോഽസ്മ്യഹം
കൃഷ്ണേ തിഷ്ഠതി സർവമേതദഖിലം ഹേ കൃഷ്ണ രക്ഷസ്വ മാമ് ॥ 33 ॥
തത്ത്വം പ്രസീദ ഭഗവന് കുരു മയ്യനാഥേ
വിഷ്ണോ കൃപാം പരമകാരുണികഃ കില ത്വമ് ।
സംസാരസാഗരനിമഗ്നമനംതദീന-
-മുദ്ധര്തുമര്ഹസി ഹരേ പുരുഷോത്തമോഽസി ॥ 34 ॥
നമാമി നാരായണപാദപംകജം
കരോമി നാരായണപൂജനം സദാ ।
വദാമി നാരായണനാമ നിര്മലം
സ്മരാമി നാരായണതത്ത്വമവ്യയമ് ॥ 35 ॥
ശ്രീനാഥ നാരായണ വാസുദേവ
ശ്രീകൃഷ്ണ ഭക്തപ്രിയ ചക്രപാണേ ।
ശ്രീപദ്മനാഭാച്യുത കൈടഭാരേ
ശ്രീരാമ പദ്മാക്ഷ ഹരേ മുരാരേ ॥ 36 ॥
അനംത വൈകുംഠ മുകുംദ കൃഷ്ണ
ഗോവിംദ ദാമോദര മാധവേതി ।
വക്തും സമര്ഥോഽപി ന വക്തി കശ്ചി-
-ദഹോ ജനാനാം വ്യസനാഭിമുഖ്യമ് ॥ 37 ॥
ധ്യായംതി യേ വിഷ്ണുമനംതമവ്യയം
ഹൃത്പദ്മമധ്യേ സതതം വ്യവസ്ഥിതമ് ।
സമാഹിതാനാം സതതാഭയപ്രദം
തേ യാംതി സിദ്ധിം പരമാം ച വൈഷ്ണവീമ് ॥ 38 ॥
ക്ഷീരസാഗരതരംഗശീകരാ-
-ഽഽസാരതാരകിതചാരുമൂര്തയേ ।
ഭോഗിഭോഗശയനീയശായിനേ
മാധവായ മധുവിദ്വിഷേ നമഃ ॥ 39 ॥
യസ്യ പ്രിയൌ ശ്രുതിധരൌ കവിലോകവീരൌ
മിത്രേ ദ്വിജന്മവരപദ്മശരാവഭൂതാമ് ।
തേനാംബുജാക്ഷചരണാംബുജഷട്പദേന
രാജ്ഞാ കൃതാ കൃതിരിയം കുലശേഖരേണ ॥ 40 ॥
ഇതി കുലശേഖര പ്രണീതം മുകുംദമാലാ ।
Click to join Bhaktinidhi on Whatsapp 
